Chiang mai en Pai

Ik ben nu al ren klein beetje meer gewend aan het warme weer , het tijdverschil het andere eten, het steeds verplaatsen en gewoon het feit dat echt alles om me heen anders is dan thuis. Maar het alleen reizen moet ik nog heel erg aan wennen. Ik vind het nog best lastig en ook wel een beetje eng om echt alleen een stap te nemen en ergens naar toe te gaan. Maar gelukkig heb ik tot nu toe hele fijne mensen ontmoet waar mee ik van plek naar plek ben gegaan.
Ik heb in chiang mai een paar Britse mensen ontmoet waarbij ik op de hotel kamer kon slapen. Dat was wel fijn aangezien ik afscheid had genomen van de Braziliaan en dus geen slaap plek had.
De dagen daarna heb ik doorgebracht met een Nederlandse jongen en twee hele lieve Franse meisjes. We hebben de stad verkend en zijn naar een soort olifanten opvang geweest. Dat vond ik echt heel gaaf! Ik wist wel dat olifanten groot waren, maar niet zó groot. We mochten ze ook echt aanraken en ze eten geven enzo.
Ik ben later met de twee Franse meisjes naar Pai gegaan. Een klein stadje ten noorden van Chiang Mai.
Het was een heel klein leuk stadje , alleen liepen er echt alleen maar toeristen rond en dat vond ik zelf wat minder leuk. Het voelde een beetje als een vakantie oord. Daarom hadden we besloten om de volgende dag een scooter te huren en de bergen in te gaan. Ik heb één keer eerder een scooter aangeraakt, dus ik vond het nog heel wat om op slechte kronkel weggetjes zo'n 80 km per uur de bergen in de scheuren. Scooters die hier niet zijn opgevoerd zijn namelijk voor losers. Ondanks dat ik op het laatste moment toch viel ( niet heel heftig hoor) ging het best goed. Het was in ieder geval echt zooo gaaf en zo mooi om te doen. Overal waren prachtige plekken om uit te kijken over het landschap.
Terwijl ik dit schrijf lig in in een klein hutje in een dorpje in de bergen helemaal in het noorden van Thailand. Hier zie je echt hoe de armere mensen in Thailand leven. Het dorpje bestaat uit een grind weggetje met aan de zijkanten allemaal hutjes waar de mensen hun spulletjes verkopen. De een verkoopt vers fruit en de ander weer kleren. De mensen wonen ook in deze hutjes met hele gezinnen. Het is heel raar om te zien. Ik schrok eerst wel een klein beetje van deze armoede, maar toen ik over de marktjes liep merkte ik dat de mensen echt heel lief zijn en er gewoon iets van maken van hoe ze leven. Er hing een hele fijne sfeer.
De omgeving hier is zo prachtig. Het is heel groen en het voelt heel erg groot.